تورو خدا بابامو نبرین ولش کنین

سلام علیکم

امروز واسه ما روز پر کاری بود ، اما خسته نشدم

آخه عاشق کارمم

خدمتتون عرض کنم که امروز از ساعت 8 تا 10 نگهبان جلو درب ورودی سازمان بودم

با اجازتون صبحونه رو هم همونجا می زنیم به بدن  (جاتون خالی)

پشت میز نشته بودیم که جناب تقی آبادی(فرمانده شیفت) مبان جلو  با خونسردی میگن:

آبتین پاشو   یه بنده خدایی رو پشت بوم خونشون فوت کرده  خاطرات یک آتش نشان

نمی تونن بیارنش پایین

باور کنین این موضوع و اینقدر با خونسردی به ما گفتن که منو دوستم مهدی رجبی اصلاً باورمون نشد تا اینکه صدای زنگ نجات درومد (ممتد نبود)  خاطرات یک آتش نشان

فرمانده شیفت یه نگاه کرد و گفت: هنو نشستین که واسه چی منو و دارین نگاه می کنین

هیچی دیگه: سریع سوار ماشین میشیم و ادرس و از ستاد فرماندهی درخواست می کنیم

لباس عملیاتی رو می پوشم

تو مسیر تیم 115 رو میبینیم خاطرات یک آتش نشان

یه اشاره میکنن و می خندن 

واسه چی می خندن نمی دونم (البته بعدش من هم به اونا خندیدما / متوجه میشین)

وارد کوچه میشیم

انتهای کوچه یه مرد میانسال با موهایی که در تجربه سفید شده در حال دست تکون دادن رو میبینم

به سمتش حرکت میکنیم  خاطرات یک آتش نشان

از ماشین پیاده میشیم

بعد از یه سلام و احوالپرسی ما رو راهنمایی می کنه

کوچه ای تنگ و تاریک

انتهای کوچه یه خونست که صدای سرو صدا و گریه می شنوم

فضا کم کم داره واسم سنگین میشه خاطرات یک آتش نشان

وارد حیاط خونه میشیم

سمت چپم یه سگ پشمالوی قهوه ای رنگ با پا های کوتاه رو میبینم که داره واق واق میکنه

سمت چپم یه دیوار 4-5 متریه که نردبون بهش تکیه دادن

از نردبون بالا میریم

همینطور که بالا میرم

صدای ناله و فریاد پسری جوان بلند و بلند تر میشه

میرسم بالای پشت بام خاطرات یک آتش نشان

بله

مردی حدوداً 50 ساله

روی پشت بام دراز کشیده

چقدر آروم  خاطرات یک آتش نشان

باور کنین این اولین باری بود که تو چهره یه فوتی اینقدر آرامش رو میدیدم

اینقدر آرام خوابیده بود

اصلاً انگار خواب بود و داشت خوابای شیرین میدید

خوشبحالش

جو واسم سبک شد خیلی

از یکی از دورو بری ها علت مرگشون رو می پرسم

جواب میدن:

سابقه بیماری قلبی داشته و میترسیده بره عمل کنه

بسکت نجات و اماده می کنیم

پسرش سرباز بود

فکر کنم از پادگان اومده بود بالا سر جنازه پدر

میره کنار جنازه پدر  خاطرات یک آتش نشان

و بلند بلند گریه می کنه  خاطرات یک آتش نشان

بابا تو که نیستی   با جون

ازین به بعد کی به کبوترا اب و دون بده بابا

بلند شو   بابااااااااااااااااااااااااااا   من به امید تو تو مسابقات شرکت میکردن بابا جون پاشو دیگه

از فامیلاشون میخوایم که کمک کنن و جنازه رو به تو بسکت انتقال بدیم.

پسر فریاد میزنه:

تورو خدا بابامو نبرین   ولش کنین  خاطرات یک آتش نشان

یکی از آشنایان میره جلو دلداریش میده

ما هم جنازه رو به کمک فامیلاشون میذاریم تو بسکت

به کمک دوستم مهدی رجبی خوب فیکسش می کنیم

ماشین بهشت فضل هنو واسه انتقال جنازه نرسیده

صبر می کنیم

یکی از فامیلا میاد جلو میگه: خاطرات یک آتش نشان

اقا منتظر چی هستین

جنازه رو منتقل کنین پایین دیگه

جواب میدم:

اگه اجازه بدین

یه کم دیگه صبر کنیم تا ماشین بهشت فضل بیاد  خاطرات یک آتش نشان

بعد انتقال بدیم

اگه الان جنازه رو بفرستیم پایین

خانوادش اون پایین خودشونو می کشنخاطرات یک آتش نشان

بنده خدا یه کم فکر میکنه و میگه آره اینطوری بهتره

تو این فاصله زمانی از رو پشت بوم میام پایین و میرم تو کوچه

اها اینجاست که بچه های 115 میان

راستی واسه چی اومدن

اگه گفتین؟خاطرات یک آتش نشان

هیچی دیگه

اقایون کیف امداد و دستگاه فشار خون رو جا گذاشتن اومدن ببرن

اینجا بود که ما بهشون می خندیدیم

واقعاً که  البته پیش میاد دیگه

ماشین بهشت فضل میاد و جنازه رو به پایین منتقل می کنیم

بسکت و کنار ماشین میذاریم

فضولا جمع شدن

اعصابم و خورد می کنن خاطرات یک آتش نشان

نمی دونم دنبال چی هستن

زیپ بسکت و تا باز می کنیم

دخترش دادو بیداد میکنه:

تورو خدا تورو خدا بذارین یه بار دیگه ببینمش

تو رو قران  تو رو جون عزیزتون

می خوام ببینمششششششششششخاطرات یک آتش نشان

خودشو میاد میندازه جلو

یکی از خانم ها میاد و میگیرتش

دوستم رجبی از پاها و من هم از زیر بغلش و دوست دیگمون محمد صادقی از دستاش میگیریم و سریع منتقلش می کنیم به تابوت و سپس تو ماشین

ماشین حرکت میکنه و میره . . . . .

لوازمو جمع می کنیم و برمی گردیم ایستگاه خاطرات یک آتش نشان

-----------------------------------

تاریخ حادثه : 16-8-89

ساعت اعلام حادثه:9:20

مدت عملیات: 40 دقیقه

اعضای تیم: احمد سخدری (راننده) - مهدی رجبی(نجاتگر) - محمد رضا صادقی (مشاور حقوقی سازمان) - آبتین(نجاتگر)

آقایان شکیبا(معاونت عملیات) و سلیمان(روابط عمومی) در محل حضور داشتند