تعریف پمپ :
به طور کلی پمپ به دستگاهی گفته می شود که انرﮊی مکانیکی را از یک منبع خارجی اخذ و به سیال مایعی که از آن عبور می کند، انتقال می دهد. در نتیجه انرﮊی سیال پس از خروج از این دستگاه (پمپ) افزایش می یابد. در پمپ ها تغییرات انرﮊی سیال همواره به صورت تغییر فشار سیال مشاهده می گردد. از پمپها برای انتقال سیال به یک ارتفاع معین و یا جا به جایی آن در یک سیستم لوله کشی و یا هیدرولیک استفاده می نمایند. به عبارت کلی تر از پمپ برای انتقال سیال از یک نقطه به نقطه دیگر استفاده می کنند. پمپها دارای انواع مختلفی هستند که هرکدام دارای کاربرد خاصی می باشند.پمپ دستگاهی است که با ازدیاد فشار سیال باعث انتقال آن ازنقطه ای به نقطه ای دیگر میگردد. اساس کار پمپ گریز از مرکز براساس نیروی گریز از مرکز است، به این صورت که قسمت متحرک پمپ تحت حرکت دورانی قطرات آب را از مرکز به خارج پرتاب میکند،چون قطرات دارای سرعت زیاد میباشند در برخورد با پوسته سرعت آنها به فشار تبدیل میگردد. در واقع اساس کار آنها بر اعمال نیروی گریز از مرکزو تبادل اندازه حرکت در پره های پروانه به واحد وزن مایع مبتنی است.
تاریخچه :
نیاز
انسان به آب و جابجایی آن از نقطه ای به نقطه ای دیگر سبب شد که انسان به
فکر ساخت دستگاهی که این مشکل رابرطرف کند بیافتد. اولین نمونه های پمپ ها
که نیروی محرک آنها توسط انسان یاحیوانات تامین میشد، توسط مصریان باستان
در 17 قرن پیش از میلاد مسیح ساخته شد و مورد استفاده قرار گفتند.آنها
توانسته بودند آب را با پمپ های رفت و برگشتی از عمق 91.5 متر ی زمین
بیرون بکشند. در یونان باستان نیز پمپ های رفت و برگشتی با طرح ساده 4 قرن
قبل از میلاد ساخته شده بود. تاریخ مشخصی در مورد ابداع پمپهای
سانتریفیوژوجود ندارد ،اما گفته میشود که نقاشیهای لئوناردو داوینچی در
قرن پانزدهم میلادی نشان میدهد که چگونه با اعمال نیروی گریزازمرکز به آب
درون یک لوله خمیده ، آب را تا مقدار معینی بالا برد.
اولین پمپ های سانتریفیوژ در اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم توسط مهندسین فرانسوی و ایتالیایی ساخته شده و کاربرد عملی یافتند (1732). در نیمه های قرن نوزدهم عیب اصلی پمپهای رفت و برگشتی که عبارت از مقدار جریان پایین می باشد، موجب این شدکه پمپ های سانتریفیوژ با استقبال بیشتری روبرو شوند و جایگاه وسیعتری در صنعت پیدا کنند.
کار پمپ ها
یک پمپ هیدرولیکی انرژی مکانیکی را از طریق عامل ایجاد فشار ( پیستون، چرخ دنده، پره و غیره ) به سیال منتقل می نماید. پمپ ها در صنایع مختلف کاربردهای متفاوت دارند مثلاً در یک نیروگاه حرارتـی از پمپ به منظور آب رسانی دیگ های بخار بهره برداری می شـود، در صورتی که در نیروگاه آبی پمپ را به منظور تأمین جریان آب مورد نیاز دستگاه های خنک کننده ( نظیر سیستم خنک کننده قطعات ژنراتور ) بکار می برند یا آب نشتی و اضافی را توسط آن از مخازن آب انبار به درون رودخانه تخلیه می نمایند. به طور کلی می توان گفت همان گونه که کار قلب بگردش درآوردن جریان خون در بدن است، در یک سیستم هیدرولیکی می توان از پمپ به عنوان قلب سیستم یاد کرد چرا که وظیفه پمپ در چنین سیستمی، بگردش در آوردن جریان سیال است.
درصنایع مدرن امروزی برای بهره گیری از پمپ ها، از الکترو موتورهایی استفاده می شود که سرعت آن ها را می توان تغییر داده و با این عمل مقدار فشار و جریان مایع را کنترل نمود.
برای آنکه یک پمپ به طور مطلوب عمل پمپاژ را انجام دهد، می بایستی همیشه در محفظهء آن مایع موجود باشد. هر پمپ مجهز به لوله مکنده ای است که هیچ منفذی ندارد. یک انتهای این لوله در منبع گاز یا مایع قرار داشته و انتهای دیگر آن به محفظه ای که پیستون یا محور دوار در آن جای دارند منتهی می گردد.
برای آنکه پمپ به نحو مطلوب مورد بهره برداری قرار گیرد لازم است که یک شیر یک طرفه
( Foot Valve ) در مدخل مجرای ورودی قرار گیرد که مایع از تخلیه آب مجرای ورودی شده تا در صورت لزوم بسادگی بتوان پمپ را بکار انداخت. در سانتریفوژ ( گریز از مرکز ) در صورتی کهاین شیر قرار داده نشده باشد از یک شیر یک طرفه Check Valve برای جلوگیری از برگشت جریان مایع و دوران پمپ در جهت عکس استفاده می شود.
اساس مکش پمپ ها
هوا در سطح زمین دارای فشاری معادل 6/14 پوند بر اینچ مربع و یا یک کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می باشد. لوله طویلی را در نظر بگیرید که یک انتهای آن بسته شده است، اگر این لوله را پر از آب کرده و آن را بطور وارونه در تشک حاوی آب قرار دهیم، سطح آب در درون لوله رفته پایین می آید و این عمل تا زمانی که فشار هوای خارج ( اتمسفر ) و فشار حاصل از ستون آب به درون لوله به یک اندازه برسند، ادامه خواهد یافت. به تجربه دیده شده است که تعادل مذکور هنگامی حاصل می گردد که ارتفاع آب درون لوله برابر با 32 فوت ( 10 متر ) باشد.
بنابراین ستونی از آب به ارتفاع 10 متر، دارای فشاری معادل یک کیلوگرم بر سانتیمتر مربع است.
حال چنانچه لوله ای طویل را در یک انتها مسدود نموده و انتهای دیگر آن را به ظرف حاوی آب وارد سازیم و هوای درون لوله را تخلیه کنیم، خواهیم دید که آب لوله با فشار اتمسفر ( یک کیلوگرم بر سانتیمتر مربع ) به طرف بالا حرکت می کند.
اگر بتوان تمام هوای درون لوله را تخلیه نمود، سطح آب درون لوله تا ارتفاع 32 فوت بالا می رود.انجام این کار، یعنی تخلیه کامل هوا و صعود سطح آب به ارتفاع 10 متری امکان پذیر نیست، چرا که حدوداً در ارتفاع 6 تا 7/6 متر عمل بالا رفتن متوقف می گردد و سطح آب به صورت ساکن، باقی می ماند. علت این امر وجود وزن ستون آب است که در عمل تعادل فشار هوای بیرون و درون لوله مداخله نموده و این عمل را تسریع می بخشد. اولین کار پمپ عبارت است از تخلیه هوا از درون لوله مکش، این عمل باعث می شود که فشار اتمسفر بتواند به مایعات فشار وارد نموده و آن ها را به قسمت چرخنده پمپ و یا پیستون هدایت نماید. باید بخاطر سپرد که پمپ باید حداکثر بین ارتفاع 6 تا 7/6 متری از سطح مایع قرار گیرد تا بتواند عمل جابجایی مایع را به خوبی انجام دهد.کـار دوم پمپ عبارت است از دادن انرژی به مواد سیال و هدایت آن ها از محفظـه پمپ ( محل قرار گرفتن قسمت چرخنده ) به مقصد نهائی.
انواع پمپ ها
بطور کلی پمپ ها را می توان به دو دسته اصلی به شرح زیر تنظیم نمود:
- پمپ های انتقال دهنده مایعات با حجم ثابت
- پمپ های سانتریفوژ
1- پمپ های انتقال دهنده مایعات به حجم ثابت
( POSITIVE DISPLACEMENT PUMPS )
یکی ازخصوصیات اصلی این پمپ ها این است که در زمانیکه پمپ مشغول کار می باشد بایستی محلی برای تخلیه مایع مکیده شده موجود باشد. این نکته ای مهم و قابل توجه است و چنانچه شخص مسئول بهره برداری از پمپ بخواهد اقدام به بستن مجرای خروجی آن نماید، باید کاملاً مطمئن گردد که مجرای خروجی دیگری برای تخلیه مایع وجود دارد. در غیر این صورت بر روی قطعات پمپ فشار وارد شده و ممکن است که منجر به سوختن الکتروموتور، ازکار افتادن پمپ، سوختن فیوز و ترکیدن محفظه و لوله ها و سایر معایب دیگر شود.
این نوع پمپ ها کلاً بر سه نوع می باشند: الف) پمپ پیستونی Piston Pumps این نوع پمپ ها در طرح ها و اندازه های مختلف ساخته شده و در بسیاری موارد از آن استفاده می شود و بر حسب احتیاج می توان این پمپ ها را به طریقی ساخت که فشار زیاد بوجود آورند و یا اینکه فقط عمل انتقال مایعات را بدون ایجاد فشار انجام دهند.
طرز عمل پیستونی
این
پمپ تشکیل شده است از سیلندر، پیستون، شیر ورودی و شیر خروجی. سطح پیستون
بوسیله دسته ای بر روی چرخ دواری قرار گرفته و در جهت بالا و پایین حرکت
می نماینـد. هنگام حرکت پیستون به طرف بالا دریچه A در اثر مکش و برگشت جریان از مجرای خروجی بسته شده و در اثر مکش دریچه B باز و مایع به درون محفظه پمپ مکیده می شود. هنگامی که پیستون به طرف پایین حرکت می نماید دریچه B بسته شده و دریچه A
باز می گردد و سیال محبوس در محفظه و تحت فشار پیستون به مجرای خروجـی
انتقال می یابد. تکرار این عمـل سبب انتقال سیال از یک محل به محل دیگـر
می گردد.
سیلندر
باید به نحوی آب بندی شده باشد که مایع نتواند به خارج نشت نماید. هر حرکت
رفت پیستون را یک ضربه و مسافتی را که پیستون طی می کند طول ضربه نامند.
چون در پمپ های رفت و برگشتی جابجا شدن مایع به طور متناوب انجام می گیرد
لذا حرکت مایع در لوله خروجی به صورت حرکت ضرباتی خواهد بود. چون حرکت
ضرباتی به لوله خروجی و حتی دستگاه های دیگری که در سر راه هستند، ضرباتی
وارد می نماید، باید تدبیری بکار برد که شدت ضربه ناشی از متناوب بودن
جریان را کم کند. یکی از راه های کم کردن شدت ضربه، بکار بردن مخزن پر از
هوا در سرا راه خروجی پمپ های رفت و برگشتی است. مطابق شکل در حرکت رفت
پیستون و یا خروج مایع از پمپ، مقداری از مایع که تحت فشار است هوای مخزن
را فشرده و به مخزن وارد می شود. در حرکت برگشت پیستون فشار مایع پایین می
آید و هوای فشرده داخل مخزن، مقدار مایعی را که در حرکت رفت وارد مخزن شده
بود به خارج می فرستد. در نتیجه مایع وارد لوله خروجی می شود و بدین وسیله
از شدت ضربه ناشی از حرکت ضرباتی کاسته می شود. مسئله مهم در بکار بردن
مخزن هوا این است که امکان دارد هوای موجود در مخزن به مرور جذب آب شده از
میزان آن کاسته شود. اگر این عمل همچنان ادامه یابد بدون اینکه هوای از
دست رفته تأکین شود مخزن پر از آب شده و کار خود را انجام نخواهد داد.
برای تأمین هوا بهتر است که در قسمت بالای مخزن یک شیر یک طرفه کار گذاشت.
یکی دیگر از راه های کم کردن شدت ضربه بکار بردن پمپ های دو ضربه ای است
که در شکا نشان داده شده است. پمپ های دو ضربه ای را به دلیل کم کردن شدت
ضربه و ظـرفیت بیشتر و تقریبـاً یکنواخت کردن جریان در خروجی بیشتر از پمپ
هـای یک ضربه ای بکار می برند.
برای
انتقال مایعات و مواد سیال از عمق های زیاد معمولاً شیر یک طرفه ای در
مدخل مجرای ورودی پمپ قرار می دهند که این شیر مایع را در مجرای ورودی
محبوس نموده، و با ریختن مقدار کمی آب در محفظه پمپ، در شروع عمل پمپ
سهولت داده می شود. چون امکان دارد که در مایعات مواد زائی وجود داشته
باشد. برای ممانعت از ورود این مواد در مدخل مجرای ورودی پمپ محفظه ای
مشبک که معمولاً از توری ساخته شده، قرار می دهند و چون لازم است هر چند
مدت یک بار این صافی ها را بازرسی نمود و در صورت کثیف بودن تمیز نمایند
این توری به طریقی نصب می گردد که بتوان به سهولت به آن دسترسی حاصل نمود.
در پمپ های بزرگ معمولاً این صافی ها را که قابل تعویض می باشند درون
گودالی که Suction Well نامیده می شود قرار می دهند.
ب) پمپ های دنده ای Gear Pumps
این پمپ ها نیز بمانند پمپ های رفت و برگشتی از گروه پمپ های انتقال دهنده با حجم ثابت هستند، با این تفاوت که طرح و ساختمان آن ها ساده تر و احتیاج به شیر یک طرفه مکش ندارند و جریان خروجی آن ها یکنواخت است. این پمپ ها در اندازه های مختلف و با دنده های متفاوت ساخته می شوند چون دنده ها ممکن است دارای دو یا چند دنده باشند.
چرخ دنده بوسیله محور دوار به حرکت درآمده و پس از مکش مایع آن را تحت فشار گذاشته و به طرف خروجی می راند. همان طور که در شکل نشان داده شده است، مایع به وسیلهء دنده هایی که آزاد هستند از ورودی به طرف خروجی برده می شود. دنده هایی که بـه ترتیب آزاد می شوند خلاء جزئـی در مکش ایجاد کـرده و مایع سریع تر وارد دنده های آزاد می گردد چون در این نوع پمپ ها دنده ها خیلی به هم نزدیک هستند اگر در کارگذاری آن ها دقت کافی نشود تماس دنده ها با یکدیگر باعث خرابی آن ها خواهد شد. این نکته مهمی است که در مورد پمپ های دنده ای بایستی رعایت نمود، و هنگامی که لازم است پمپ تحت تعمیر قرار گیرد باید دقت کافی نمود که برای تعویض واشرها و سایر مصالح این فواصل بطور ثابت و معین باقی بمانند.
باید توجه داشت که این دنده ها همواره روغن کاری شده که خشک عمل ننمایند و اگر مایع پمپ شونده خاصیت روغن کاری داشته باشد، عمر پمپ دورانی زیاد می شود.
این پمپ ها برای ظرفیت هایی نسبتاً کم با فشار متوسط موارد استفاده زیاد دارند.
ج) پمپ های تیغه ای Vane Pumps
نوع دیگر پمپ های انتقال دهنده با حجم ثابت که از نظر اصول کارکرد با پمپ های چرخ دنده ای شباهت زیادی دارند پمپ های تیغه ای می باشند. حرکت این پمپ ها دورانی بوده و نیروی محرکه شان از الکترو موتورها تأمین می گردد. تیغه ها که دارای حرکت خارج از مرکز می باشند می توانند در داخل شیارهایی حرکت رفت و برگشتی داشته باشند. با توجه به شکل تیغه وقتی که به بالا می رسد کاملاً داخل شیار جای گرفته و همین که از آن نقطه دور می گردد در اثر فشار فنر داخل شیار بیرون آمده و سیال را از قسمت ورودی به طرف قسمت خروجی با خود می برده. تیغه ها در اثر نیروی فشار فنری که در پشت آن هاست همواره با جداره پمپ در تماس اند.
2- پمپ های سانتریفوژ ( CENTRIFUGAL PUMPS )
ساختمان ایـن نوع پمپ هـا به صورتی است که بر روی محور دوار ( در مرکز پمپ ) پره هایـی قرار داده شـده که بـا دوران خود مایعـات و مواد سیال را به اطراف پرتـاب می نمایند. جدار این پمپ به صورت حلزونی ساخته شده و مایع که دارای سرعت نیز می باشد از قسمت حلزونی به طرف مدخل خروجی پمپ رانده می شود.
سیالی که در اطراف پره ها موجود است در اثر حرکت دورانی به محور به اطراف پرتاب شده و در نتیجه در اطراف محور خلاء ایجاد می شود و بدین ترتیب سیال از مجرای ورودی به داخل محفظهء حلزونی شکل پمپ مکیده شده و از مجرای خروجی به خارج منتقل می گردد.
راندمان پمپ به موقعیت قرار گرفتن پره های پمپ، فاصله آن از محفظه حلزونی شکل و سرعت حرکت محور بستگی دارد. زاویه قرار گرفتن پره های پمپ ها نیز در بالا بردن راندمان پمپ مؤثر است. مثلاً چنانچه وضعیت پره های پمپ نسبت به مرکز به صورت عمودی باشد راندمان پمپ کمتر از زمانی است که پره ها بطور مایل بوده و در جهت حرکت مایع به صورت منحنی قرار گرفته باشند.
به علت اینکه سیال در اثر حرکت دورانی محور به اطراف پرتاب شده و در مرکز پمپ خلاء ایجاد می شود دهانه لوله ورودی در پمپ های سانتریفوژ در مرکز قرار دارد تا با استفاده از خلاء ایجاد شده در این محل انتقال سیال سریع تر و بهتر انجام بگیرد.
پمپ های گریز از مرکز دارای دو امتیاز برجسته می باشند: اولاً جریان مایع در آن ها یکنواخت است. ثانیاً اگر لولهء خروجی پمپ مسدود یا تنگ شود، فشار زیادی که برای ساختمان پمپ مضر باشد تولید نکرده و بار آن به اندازه ای نمی رسد که موتور محرک پمپ را از کار بیندازد.
برای بکار انداختن پمپ باید همیشه محفظه آن را از مایع مورد پمپاژ پر نموده و هوای محبوس در محفظه را خالی نمود. این عمل را آبگیری ( Priming ) می نامند. هرگاه پمپ در سطحی پایین تر از مخزن حاوی مایع مورد استفاده واقع شود، لزومی به آبگیری نخواهد بود. ( به این علت که محفظه پمپ همواره پر از مایع بوده و در نتیجه محفظه خالی از هواست )
ساختمان پمپ های گریز از مرکز در ابتدا بسیار ساده بوده و فقط شامل پره، پوسته و محور بودند و لیکن به علت نیاز روز افزون به این پمپ ها، به سرعت تکامل یافته و ساختمان آن ها پیچیده تر شد و قطعات دیگر به آن ها افزوده شدند از قبیل رنگ های سایشی، لائی های آب بندی، پره های ثابت برای هدایت بهتر آب در خروج از پرهء متحرک و ورود به محفظه حلزونی و غیره.
پره های پمپ های سانتریفوژ به سه دسته تقسیم می گردند: باز، نیم باز و بسته.
دیافراگمی ( Diaphragm )
توربینی ( Turbine )
و ونتوری ( Venturi ).
سیستم پمپ های زوجی در جاهایی که پمپ برای کار یک ایستگاه ضرورت دارد از دو پمپ به صورت زوجی استفاده می شود یک پمپ همیشه کار می کند و پمپ دیگر آماده بکار است که چنانچه فشار از میزان پیش بینی شده پایین تر آمد، شروع به کار می کند. این پمپ ها در فواصل معین با یکدیگر عوض می شوند تا فرسودگی یاطاقان ها و غیره در آن ها یکسان انجام شود. روغنکاری روغنکاری به منظور کاهش فرسودگی و بالا بردن راندمان از نکاتی است که بایستی کاملاً مورد توجه قرارگیرد. برای اطمینان از روغنکاری پمپ هابه اندازه کافی، باید بازرسی های مرتب انجام شود و به دستورالعمل کار مراجعه گردد، تا اطمینان حاصل شود که در روغنکاری هیچ نقطه ای فراموش نشده است. هم محور بودن و آب بندی ارتعاشات می توانند اختلالات شدیدی در پمپ ها بوجود آورند. شخص بازدید کننده ضمن بازدیدهای معمولی بایستی هر گونه حرکت غیر عادی را ملاحظه نموده و وجود آن را برای رفع نقص به قسمت تعمیرات گزارش دهد. همچنین باید رسیدگی شود که نشت آب برای مرطوب نگهداشتن لائی آب بندی پمپ در پمپ هایی که به این نوع آب بندی احتیاج دارند، کافی باشد. فهرست زیر عبارت است از اشکالات معمولی که ممکن است در هر پمپی بوجود آیند.
هر چند که برای رفع نقص لازم است قسمت تعمیرات اقدام نماید، ولی شخص بازدید کننده ممکن است عللی را که با چشم دیده شده و به آسانی بازرسی می شوند برطرف نماید.
اشکالات معمولی
الف) نرسانیدن آب
1- آب دار نبودن محفظه پمپ
2- کافی نبودن سرعت 3- ارتفاع زیاد نقطه خروجی
4- ارتفاع زیاد لوله مکش
5- انسداد پره هایی که آب را با فشار به خارج می رانند
6- گردش در جهت غلط
ب) کم بودن ظرفیت
1- نفوذ هوا در قسمت آب بندی یا مکنده
2-کم بودن بی اندازه سرعت
3- ارتفاع زیاد رانش
4-ارتفاع زیاد مکش
5-انسداد موضعی پره های گردان
6- معایب مکانیکی
7- کوچکی یا مسدود بودن شیر یک طرفه ورودی
8- غوطه ور نبودن شیر یک طرفه ورودی در عمق کافی
ج) کم بودن بیش از حد فشار
1- کم بودن بیش از حد سرعت
2- وجود هوا در آ ب
3- معایب مکانیکی
د) کم شدن آب پس از بکار افتادن پمپ
1- نشت آب از لوله مکنده
2- مسدود شدن مدخل آبگیر
3- بالا بودن زیاد قسمت مکنده
4- وجود هوا یا گاز در آب
هـ) آبدهی بیش از حد پمپ
1- سرعت خیلی زیاد
2- کمتر بودن ارتفاع از حد مقرر
و) ارتعاش پمپ 1- در یک امتداد نبودن محورها
2- محکم نبودن زیرسازی
3- پیدایش مانع یا عدم توازن موضعی در پره های گردان
4- معایب مکانیکی ( خمیدگی محورها در نتیجه نبودن آن ها در یک امتداد )
مشکلات پمپ ها در حین کار عبارتند از
1- کاویتاسیون: که عبارت است از تشکیل و تر کیدن حبابهای بخار در آب در اثر عمل دینامیکی پمپ که علت اصلی آن رعایت نکردن حداکثر مجاز عمق مکش برای پمپ است علائم ایجاد آن در پمپ عبارتند از :لرزش ،صدای حاصل از ضربات هیدرولیکی ،ظهور حباب های بخار وگاز ،افت ارتفاع آبدهی پمپ و کاهش دبی پمپ ،عمل کاویتاسیون در قسمت مکش پمپ باعث ایجاد سایش و خوردگی های شدیدی می شود،بنابراین می بایست حتی الامکان نسبت به جابجائی پمپ اقدام کنیم و اگر این کار ممکن نباشد می توانیم بطرقی نظیر نصب یک پمپ مکش در ابتدای لوله مکش قبل از پمپ اصلی مشکل مذکور را مرتفع نمائیم .
2- ضربه قوچ: همانطور که میدانیم تغییر تغییرناگهانی سرعت جریان بصورت موج در امتداد لوله حرکت نموده وتغییر ممنتوم ناشی از آن باعث ایجاد فشار قابل ملاحظه ای میشود که چنانچه این فشار تعدیل نشود پمپی که می بایست حداقل 10 سال کار نماید در کمتر از 10 ماه از بین میرود. برای کاهش آن بخصوص در زمان خاموش شدن پمپ راههای ذیل پیشنهاد میشود: ایجاد شیر یکطرفه بر روی لوله رانش (البته شیر یکطرفه از خطرات ناشی از ضربه قوج مصون نیست و می بایست بطور متوسط هر یک ماه یکبار بازدید شود) ،نصب شیر اطمینان برای تنظیم فشار ، یکی از بهترین راههای کاهش ضربه قوج استفاده از یک محفظه هوا در مجاورت خط لوله که قسمت پائینی آن پر از آب بوده و قسمت بالائی آن هوای فشرده محبوس است می باشد،بدینترتیب که محفظه هوا را بهر شکل دلخواه هندسی می توان ساخت و بصورت افقی ،قائم یا کج نصب نمود ،وقتی پمپ بطور ناگهانی خاموش می شود هوای داخل محفظه انبساط می یابد و آب انتهای آنرا به لوله رانش منتقل میکند،شیر یکطرفه لوله رانش بسته میشود وموج برگشتی به داخل محفظه هوا جریان می یابد .
3- اگر پوسته پمپ ضمن کار داغ گردد ولی پمپ هیچ آبدهی نداشته باشد دلیل آن است که برای این پمپ فشار رانش خیلی بالا است (البته ممکن است در اثر کور شدن لوله پمپ نیز این اتفاق بیافتد)
4- اگر پمپ سردباشد ولی آبدهی نداشته باشد دلیل آن است که پمپ هواگرفته است
5- اگرپمپ مکش ندارد در حالیکه عقربه های فشار سنج بشدت می پرند،دلیل ایسنتکه هواگیری پمپ کامل نیست.
6- اگر پمپ مکش نداشته باشد و خلاءسنج خلع زیادی را نشان بدهد بدلیل اینستکه شیر پایاب(سوپاپ) خراب است یا برای پمپ مذکور سنگین است ،یا مقاومت لوله مکش زیاد می باشد و یا اینکه ارتفاع مکش زیاد است.
7- اگرپمپ کارکندو فشار سنج و خلاءسنج صفر نباشند ولی آبدهی وجود نداشته باشد دلیل آن مقاومت زیاد خطوط لوله است.
8- اگرآبدهی پمپ کمتر ازارتفاع محاسباتی باشد علت آن ممکن است به علت گرفتگی صافی یا پره های پمپ ،یا مشکل آبندی ،یا ارتفاع رانش خیلی زیاد و یا گردش غلط پروانه ها باشد
.9- اگر پمپ مدت کوتاهی کار کند ولی بلافاصله آبدهی آن قطع شود احتمالاً بعلت نشت هوا از اتصالات لوله مکش ،یا گرفتگی لوله ها و یا عدم استغراق کامل دهنه مکش باشد.
10- اگریاتاقانهای پمپ بیش از حد داغ نمایند(دمای آنها نباید بیش از 60- 70 درجه گرم شوند)علت آن عدم روغن کاری کافی پمپ یا عدم بالانس بودن محور پمپ و موتور ویا بعلت ساییدگی ناشی از کار زیاد میتواندباشد.
11- اگرشدت صدای موتور پمپ بیش از حد معمول باشد علت آن می تواند از دلایل اصلی آن سفتی بیش از حد کاسه نمد هایافاصله زیاد پروانه ها بعلت سائیدگی زیادمی باشد. منبع : http://www.novelmech.blogfa.com
