مگه فاصله شما تا اینجا چقدره؟ واسه چی اینقدر دیر اومدین؟

سلام   بر شما

بر شما دوست عزیز که واسه وبلاگم وقت گذاشتین ، سپاسگذارم

متاسفانه مدتی میشه که بعلت مشغله کاری نتونستم بنویسم

منو ببخشین اما همه خاطراتم و اماده کردم و هر روز یکی از اونها رو درج میکنم و اکنون شما رو به خوندن اولین خاطرم دعوت میکنم

خدمتتون عرض کنم که  امرو ظهر تو سالن نشسته  و تو مشغول مطالعه مباحث امدادی بودم که یکهو ستاد فرماندهی خبر از حادثه میده.

سوار ماشین میشیم و حرکت

محل حادثه رو  از ستاد فرماندهی جویا میشیم

حادثه به این شرح اعلام میشه:

برخورد خودرو پژو 405 با پراید و محبوس شدن سرنشین خودرو پراید 

سریع لباسامو تنم میکنم .

به محل حادثه میرسیم

عینک و رو چشم میزارم و از ماشین پیاده میشم.

به سمت خودرو پراید میرم

اینقدر این دورو بر شلوغه که متاسفانه خودرو ما نمی تونه نزدیک بشه

با صدای بلند از رانندگان خودروهایی که  با پارک ماشینشون راه رو به ما بستند خواهش می کنم که ماشین هاشون رو بردارند .

میرم جلو متوجه میشم

که متاسفانه مصدوم حادثه طبق معمول با روشی کاملاً غیر ایمن و غیر اصولی  توسط اهالی محل از ماشین به بیرون کشیده شده

از دورو بری ها می پرسم :

مصدوم رو اعزام کردن به بیمارستان ؟ اورژانش بردتش

جواب میدن نه

گفتم نه . پس الان کجاست

گفتند که تو اون پرایدی که اونجا پارکِ گذاشتنش

سریع خودمو میرسونم به مصدوم

پسری نوجوان حدود 15 ساله رو میبینم که رو صندلی عقب خودرو دراز کشیده  گریه می کنه

در ماشین و باز میکنم در همین حین یک خانم میاد جلو میگه:

آقا واسه چی اینقدر دیر اومدین؟ مگه فاصله شما تا اینجا چقدره: واسه چی اینقدر دیر اومدین

منم همینطور که مصدوم و معاینه میکردم جواب دادم:

خانم ما 125 هستیم اورزانس نیستیم

مصدوم ما اسمش محمد بود

دستشو گرفتم و گفتم:

آقا محمد چشاتو بازکن

آقا محمد دست منو بگیر     چشاتو باز کن   میتونی دست منو فشار بدی؟

واسه اینکه مطمئن شم شکستگی نداره کل بدنشو با انگشتام حس می کنم

دنبال یه جابجایی   تغییر فرم تو سیستم اسکلتیش میگردم

که خوشبختانه چیزی حس نمی کنم

لباسشو میزنم بالا

رو شکمش یک موج قرمز تیره رنگ  میبینم

احتمال خونریزی داخلی رو میدم .

دورو برو نگاه میکنم

متاسفانه هنو 115 نرسیده

در همین حین خانمی هم که گریه میکرد(خانمی که از ما واسه تاخیر شکایت داشت) خودشو خواهر مصدوم اعلام میکنه و میگه: آقا حال داداشم خوبه؟ چیزیش نیست؟

منم جواب دادم: نه خانم خیالتون راحت باشه ، فقط یه کم ترسیده

خواهرشون از راننده پراید میخوان که سریع برادرشون رو به مرکز درمانی برسونه

منم گفتم: وایستین امبولانس بیاد

اما انگار صبر و تحملش تموم شده بود و نمی تونست داداشی شو تو اون وضعیت ببینه

منم که احتمال خونریزی داخلی داده بودم

به راننده گفتم که سریع  اما با احتیاط کامل محمد و برسون به بیمارستان.

به نظر خودم که بهترین کارو کردم ینی بهترین کار واسه مصدومانی که دچار خونریزی داخلی شدن،رسوندنشون خیلی سریع به مراکز درمانیه که ما هم این کارو کردیم .

محمد و بردن

اومدم سراغ خودروهای حادثه دیده

همکاران هم صحنه رو ایمن کرده بودن (بست باطری خودرو خا رو باز کرده بودن)

ترمز دست 2 تا ماشین حاثه دیده رو کشیدم

اورژانس هم میرسه اما محمد و برده بودن

بعد اومدیم سازمان علت تاخیر 115 رو رفتن به ماموریتی همزمان با این حادثه  و اعزام امبولانس از پایگاه دیگه اعلام  کردن.

تو خودروها دنبال مدارک شناسایی میگشتم که بردارم و تحویل پلیس بدم که چیزی پیدا نکردم

سوئیچ خودرو پراید روش بود ، برداشتمش و تحویل پلیس دادم

و تو خودرو پژو هم فقط یه گوشی همراه بود که اونو هم به رانندش دادم و اونم تشکر کرد

آخه معمولاً تو این شلوغی ها احتمال دسبرد زدن آدمای سودجو زیادِ.

کارشناس نیروی انتظامی هم در حال بررسی علت حادثه است.

ما هم محل رو ایمن و به سمت ایستگاه حرکت می کنیم.

 تو این تصویر هوایی شما فاصله پایگاه ما تا موقعیت حادثه رو با رنگ قرمز و فاصله پایگاه اورژانس تا محل حادثه رو با رنگ ابی میبینین و موقعیت حادثه رو با مربع زرد رنگ مشخص کردم .

باید بگم که این فاصله رو ما تو 3 دقیقه طی کردیم.

تاریخ حادثه:4-5-89

اعضای تیم:

مهدی رجبی   نجاتگر

آبتین     نجاتگر

احمد سخدری    راننده