اگه CPR رو ادامه می دادیم شاید زنده می موند

نمی دونم چه جوری شرو کنم

ستاد فرماندهی اعلام میکنه که بچه های ایستگاه 2 رو فرستاده تا یه خرگوش رو که تو ناودون گیر کرده خارج کنن که متاسفانه موفق نشدن واسه همین ما رو به محل اعزام میکنن.

ساعت 20:57 دقیقه محل بودیم

از ماشین پیاده میشم

یه چراغ قوه  برمیدارم و عینک شب رو به چشم میزم

صاحب خونه میان بیرون و ما رو به سمت ناودون(جایی که خرگوش توش گیر کرده) راهنمایی می کنن

نور رو تو ناودون میگیرم  3-4 متر جلوتر می بینمش

تکون نمی خوره

نه انگار متوجه نور شده و خودشو یه تکونایی داره میده

متاسفانه مسیر ناودون پر شده بود از قیرهای پشت بوم

و از وسط ، لوله با شیب بیشتری به سمت بالا منحرف شده و ما نمی تونیم کاری بکنیم

بر اساس تجربه های قبلی که همیشه هم جواب داده  تصمیم میگیریم که آب رو با فشار زیادی از رو پشت بوم وارد ناودون کنیم تا خرگوش ما با فشار آب از ناودون خارج بشه

همکارم جناب بی عارفی میرن بالای بوم و منم جلوی ناودون می ایستم

دوستم از بالا آب رو با فشار وارد ناودون می کنن

اما آب با فشار کمی خارج میشه

خرگوش ما خودشو تو ناودون کمی تکون میده و مقداری آب خارج میشه

کمتر از 10 ثانیه خرگوش با فشار آب از ناودون در میاد

اما تکون نمی خوره

سریع برمی دارمش

نور تو چشاش میندازم

هیچ عکس العملی نمی بینم

میذارمش رو یه کیسه

خودشو یه تکون میده و

دیگه از تکون و نفس خبری نیس

سرشو به سمت پایین می چرخونم

یه کم آب از دهنش خارج میشه

اما نفس . . .

با انگشت 60 و اشارم شرو به ماساژ قلبی می کنم

زیر انگشتان تپش قلبشو حس می کنم

خوشحال میشیم

همه دورمون تو حیاط جمع شدن منتظرن . . .

ضربان قلبشو خوب رو نوک انگشتام حس می کنم

خیلی سریع میزد .

اما یه هو همه علائم میره.

شرو به ماساژ  قلبی می کنم

خرگوش ما 2 تا نفس سریع می کشه

از اهالی منزل می خوام که یه پتویی ، پارچه ای بیارن تا رو خرگوشمون بندازیم تا سرما نخوره

دوستم یه نگاه می کنه و میگه :

آبتین ضربانشو حس نمی کنم و شرو به ماساژ می کنه

انگشتامو رو قلبش می ذارم

هیچی حس نمی کنم هیچی

تو دلم می گفتم:

بِزَن   بِزَن  ، دِ  یا ا... زود باش نفس بکش

اما . . . .

خیلی ناراحت شدم  خیلی

اصلاً باورم نمیشد که خرگوش ما .. . .

دوستم هم لوازم و داره تو ماشین میذاره

از صاحب خونه عذرخواهی و خداحافظی می کنم

بنده خدا واسمون میوه میاره

میام بیرون

تو ماشین میشینم

رو به صاحبخونه می کنم و میگم:

حاج آقا ببخشین  . از طرف ما از خانواده و بچه ها عذر خواهی کنین  شرمندم به خدا

بنده خدا هم عیب نداره و ازین حرفا

شاید واسه اونا عیب نداشت اما واسه ما خیلی ، خیلی عیب داش

دوستم لوازمو تو ماشین گذاشت و حرکت

تاریح حادثه:26-6-89

ساعت / 20:57 در محل

اتمام عملیات / 21:17

مدت عملیات: 20 دقیقه

 تیم اعزامی  : احمد بی یار عارفی و آبتین