همینطور که لپ تاپمو جمع می کردم جواب دادم منو ببخشین

سلام

امروز ساعت 8 صبح تو هلال احمر کلاس داشتم

قرار بود پشتیبانی در عملیات امداد و نجات  رو تدریس کنم ،

متاسفانه مطالبم تکمیل و مرتب نبود

با کمی تاخیر خودمو به جمعیت هلال احمر میرسونم

پشت در اطاق امداد می ایستم

متوجه میشم که مسئول آموزش داره شماره منو میگیره که چرا تاخیر کردم

گوشیم زنگ میخوره

جواب میدم

آقای سلیمانی میگن: کجایی آبتین

یواشکی تو اتاق سرک میکشم و میگم من اینجام

میرم داخل

سرفصل های آموزشی این دوره رو نگاه می کنم

چشم میخوره به مدیریت بحران

از اونجا که مطالبم در رابطه با پشتیبانی عملیات امداد کامل و سرفصلهاش مرتب نبود

موضوع تدریس به مدیریت بحران تغییر میدم

واحد خواهران طبقه اولِ

از پله ها پایین میرم و وارد واحد خواهران میشم

طبق معمول همه در حال سروصدا هستند

تا حالا نشده من وارد کلاس بشم صدایی نشنوم

بیخیال

وارد میشم

3-4 نفر از پنجره دارن بیرون رو نگاه می کنن

جلو بُرد هم نمی دونم چه خبره

همه یورش بدن اون جلو

تا منو می بینن مثل برق سر جاهاشون می نشینن

کنار بُرد می ایستم

صدای چند نفری رو میشنوم که سلام می کنن منم جوابشون رو میدم علیک سلام

رو به کلاس می ایستم و عرض سلام و خسته نباشیدی خدمت خانم های امدادگر عرض می کنم

و حضور و غیاب

اسامی تو دفتر خیلی بد خط نوشته شده

خیلی بدخط

لپ تاپمو روشن می کنم

ای بابا هر چی می گردم فایل پاورپوینت موضوع تدریس و پیدا نمی کنم

خانم های امدادگر هم انگار نه انگار که مربی تو کلاسشونه

ردیف جلو سمت چپم 3 نفر از خانم ها خیلی سرو صدا و صحبت می کنن

یک ریز حرف میزنن

نمی دونم از کجا میارن این همه حرف و کلمه رو

ولی خوشبحالشونا خانم ها همیشه واسه صحبت کردن یه موضوع داغ و جذاب دارن

راستی از صحبت کردن خسته نمیشن؟

بعد از 15 دقیقه جستجو فایل مورد نظرم رو پیدا می کنم

به کمک ویدئو پرژکشن مطالب رو ،رو برد منعکس می کنم

رو به یه نفر ازون سه نفر ردیف جلو که خیلی سروصدا می کردن می کنم و میگم:

خانم شما لطف کنین برین اخر کلاس بشینین

در جوابم میگن: واسه چی برم اخر کلاس بشینم

جواب دادم: لطف کنین یا برین بیرون یا برین آخر کلاس

میخوام بحران کلاس رو مدیریت می کنم / صدای خنده ای ملایم کلاس رو در بر می گیره

از جاشون بلند میشن و میرن آخر کلاس میشینن

 شرو به تدریس  می کنم

کلاس حدود 1ساعت 30 دقیقه طول میکشه

زمان به پایان میرسه

خانم ها در حال خروج از کلاس هستند

یکیشون میان جلو و میگن

ببخشین یه سوال دارم

بفرمائین خانم

همه خاطرات تو وبلاگتون رو خودتون مینویسین

جواب دادم: بله همه رو خودم ثبت می کنم

 خاطراتتون رو قشنگ مینویسین

منم ازشون تشکر می کنم

تقریباً کلاس خالی شده و منم لوازمم رو جمع کردم که

خانمی که ازشون خواسته بودم برن ته کلاس بشینن میان جلو می گن:

ببخشین

بفرمائین خانم

شما نباید با من اونطوری صحبت می کردین

جواب دادم :چطوری؟

شما تو جمع غرورم و خرد کردین

من از اینکه گفتین برم اخر کلاس ناراحت نیستم

از اینکه شما با صدای بلند تو جمع گفتین از کلاس برم بیرون

اگه اهسته میگفتین بهتر بود

منم تو همون مدت زمان کوتاه با خودم فکر کردم و خودم و جای ایشون گذاشتم

جواب دادم:

منو ببخشین