واسه 5 دقیقه زود رسیدن(تصویری)

سلام

امیدورام که همیشه

اهسته برونین

ایمن برونین

کمر بند ببندین بعد برونین

تا جنس مخالف از کنارمون گذشت

با خودمون نگیم که من روی تورو کم می کنم و

نی نی از من سبقت میگیری و ازین حرفا

جلوتر که میریم

تا یه تصادف میبینیما با خودمون میگیم:

دیگه رعایت می کنم

یواش میرم

بابا بخدا فرقش کمتر از 5 دقیقس

هی پارو  رو این پدال بی زبون فشار میدین که چی بشه

زودتر برسین

واسه 5 دقیقه

حلوا پخش میکنن؟   زود میخواین برین یارانه رو بگیرین آره؟

راستش رو بخواین اصلا قصد نداشتم این تصاویر رو اینجا منتشر کنم

چون واقعا رو روح و روان تاثیر منفی میذاره

و اصلا کار درستی نیس

ولی خب بعضی از ماها باید ببینیم

همیشه که نباید یه چیزو تجربه کنیم

بیایم از تجربیات تلخ دیگرون درس بگیریم و زندگی رو شیرین کنیم

خاطره ام رو کوتاه ثبت می کنم

---------------------------------------------------

23 ساعت از شیف کاریم گذشته 

الان صبحه

حدود ساعت 6

آشپزخونه رو کامل شستم

یخچال رو هم دستمال کشیدم

سطل زباله رو هم خالی کردم

که یه هو زنگ نجات به صدا در میاد

مثل همیشه خیلی سریع حرکت می کنیم

بیسیم روشن

ستاد فرماندهی اعلام می کنن

همکاران عزیزم سریعا اعزام شین کیلومتر 25 جاده سبزوار

لاین برگشت   سبزوار به سمت نیشابور

واژگونی خودرو پژو که راننده داخل خودرو محبوس شده

15 دقیقه زمان میبره تا برسیم

مثلا پست امداد جاده ای هلال احمر اونجا مستقره

همش نمایشی

یه پایگاه   با آمبولانس قرمز  با امدادگرایی که کاور های قرمز دارن

خدایی خوب تو چشمن

بی خیال  مثلا ست هیدرولیک (رها سازی) هم دارن

نمی خوام بگم اعزام نشدن

بیخیال ادامه این خاطره . . . . .

کجا بودم

آها تا موقعیت پژو  واژگون شده زیر 20 دقیقه زمان داریم

لباس عملیاتی می پوشم

بند کفشام رو هم محکم کلاه و دستکش رو هم دم دست میزارم

که ستاد فرماندهی اعلام میکنه

راننده خودرو فوت کردن

رو به عباس می کنم و ازشون می خوام که سرعتشون رو بیاره پایین

آمبولانس هلال احمر و 115 از لاین مخالف آژیر کشون از ما عبود می کنن

خدایا خودت رحم کن

خلاصه خودرو واژگون شده رو تو لاین مخالف می بینیم

یه پژو نقره ای واژگون شده

متلاشی شده متلاشی

مسیر رو میبریم و خودمون رو میرسونیم بالا سرش

از خودرو پیاده میشیم

دوک خط می چینیم

بچه های هلال برق خودرو رو قطع کردن

یه خاموش کننده هم با فاصله مجاز میاریم سر صحنه

خب یه بررسی می کنم

یه پژو واژگون شده

راننده پشت رول محبوس شده

از بین رفته

سمت راست خودرو واژگون شده

همسر آقای راننده  با صورتی پر از خون خیلی آروم خفته

و با فاصله 7  8 متری پسر نوجوونشون که اونم خیلی آروم و معصوم  پدر و مادر رو تنها نذاشته

چی بگم والا

واسه 5 دقیقه

بچه ها ست هیدرولیک رو درگیر می کنن

میرم جلو وضعیت بنده خدا رو یه بررسی می کنم

باید در ماشین رو کلا جدا کنیم به کمک کاتر  / قیچی هیدرولیک

نه نه بدون بریدن هم میتونیم بکشیمش بیرون

 به کمک فک(باز کننده هیدرولیک) ستون A رو  که به کف ماشین نزذیک شده باز کنم

میرم سراغ ستون A

فک رو کوبل می کنم

 فک رو بر میدارم 

خیلی آروم ستون A رو از کف ماشین باز می کنم

سوژه کاملا رها سازی شده

اوووووووووووو  پاهاش بین پدال گیر کرده

که حسن خیلی آروم پاش رو از تو کفش خارج می کنه

بعد دو نفری خیلی اهسته میکشیمش بیرون و می بریم کنار همسرش میذاریمش

داخل جیباش رو به امید پیدا کردن سر نخی از اسم و رسمشون میگردم ولی خب . . . 

به کمک دوستان زن و شوهر رو کنار هم تو خودرو بهشت فضل میذاریم و فرزنشون رو هم کنار پدر و مادر

بعد خودرو رو از حالت واژگونی خارج می کنیم .

 

دوستان قبلا گفته بودنکه چرا جوراب پام نیس باید بگم که همیشه جوراب ساق کوتاه پام می کنم

در حال برگشت به ایستگاه

-----------------------------------------------------

این خاطره مربوط میشه به 3 سال پیش

راننده: عباس تقی آبادی / فرمانده شیفت

مامورین نجات: علی برات زاده / حسن نصیب پور(عکاس و نجاتگر) / آبتین